Özünde iyi insandır demişlerdi
Zatıalinizin bir “özü” olduğunu bilmezdim
Gamsızca gamlanan, pişkince utanan
Üşümek yerine “soğuyan” siz
Ruhunuza kutsalı kendiniz üflediniz
Yalın olma halinizi ben hiç iyi görmedim
Issızlığınıza sırf bundan peri tozları serptim
Lakin siz “tecrübeye maruz kalmayı” seçtiniz
Düşük yaptınız bu yüzden, ölü doğdu düşleriniz
Islık çalarak eserdi oysa kaos rüzgarı değil mi
Zihninizin gebelik sancılarıydı hepsi, deneyimlendi.
Önemli not: Bu "şiir denemesi" kaybedilen bir langırt müsabakası nedeniyle ortaya çıkmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder