En azından Dalaman tarihinde bir ilkim diye düşünüyordum havaalanından yürüyerek çıkarken. Sıcak, susuzluk ve yol tatile mükemmel başlamamı sağlamıştı. Sağ tarafımdan uçaklar iniyor, solumdan tur arabaları hızlı bir şekilde geçiyordu. Havaalanından çıkana kadar yürüdüm. Bir viraja geldiğimde araçların burada yavaşlayacağını düşünerek durdum ve çantamı çıkardım. Birkaç araba beni umursamadan geçtikten sonra yolcularını bırakmış bir tur arabası beni aldı ve merkeze kadar götürdü. Yolda teklif ettiği soğuk suyu geri çeviremezdim. Merkezde bir süre dolaştım Bir pidecide oturup bir şeyler yedim. –Kayıtlara geçsin diye söylüyorum: 2010 yazından Dalaman’da kuşbaşılı pide 3.5 lira-
Tekrar otostop çekmek için yola çıktığımda bir taksinin yanımda durdu ve penceresini açtı. “Hey, ben seni havaalanında görmüştüm bu sıcakta oradan beri yürüyor musun? Nereye gideceksin, gel götüreyim.” dedi. Taksiciye beni gördükten sonra birilerinin arabasına bindiğimi söyleyemedim. Atladım arabaya “Dalyan” dedim. Dalyan’a gidiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder